بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های ارتباطی به شیوۀ شناختی رفتاری بر نقش افزایش صمیمیت و زناشویی زوجین

زمینه و هدف: در پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مهارت­های ارتباطی به شیوۀ شناختی رفتاری بر نقش صمیمیت  زناشویی زوجین مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: جامعۀ آماری این پژوهش 20 زوج شهر اهواز می­باشند که مدت دو سال از ازدواج آنها گذشته باشد و به فراخوان محقق برای شرکت در دوره­های آموزشی پاسخ داده­اند. نمونۀ انتخاب شده با استفاده از روش انتخساب تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسش­نامۀ تعارضات زناشویی (MCQ) و پرسش­نامۀ صمیمیت در ازدواج (MIQ) بود. طرح پژوهشی، طرح پیش­آزمون_پس­آزمون با گروه کنترل بود. یافته­ها: نتایج تحلیل فرضیه­ها با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس تک متغیری و چند متغیری نشان داد که آموزش مهارت­های ارتباطی باعث افزایش صمیمیت و کاهش تعارضات زناشویی و مؤلفه­های آن شده است. نتیجه­گیری: نتایج اثربخشیمهارت­های ارتباطی بر نقش صمیمیت زناشویی زوجین به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است.